Behind the Line: Escape to Dunkirk

ကမာၻႀကီးရဲ႕ အတၳဳပၸတိကိုလွန္ၾကည့္တဲ့အခါ
ကြၽန္ေတာ္တို႔သက္တမ္းနဲ႔ေတာင္ ဖတ္မွတ္လို႔မၿပီးမယ့္
စိတ္၀င္စားစရာ အေၾကာင္းအရာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။
ဒီဇာတ္လမ္းဟာ ကမာၻ႔သမိုင္းထဲက အရက္စက္ဆုံး
ကုန္က်စရိတ္အမ်ားဆုံး ေသေၾကမႈ အမ်ားဆုံး
ဒုတိယကမာၻစစ္မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ စိတ္၀င္စားစရာဇာတ္လမ္း
တစ္ပုဒ္ပါပဲ။ ‌

ႀကီးက်ယ္တဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြတိုင္းရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ
က်ရႈံးမႈေတြဟာ ေကာက္႐ိုးမ‌‌ီးလို ဝုန္းခနဲထေတာက္တာ
မဟုတ္ပါဘူး။ ေသးငယ္တ‌ဲ့ ဓာတ္မႈန္ကေလးမ်ားစြာရဲ႕
တစ္ခုခ်င္းဆီေပါက္ကြဲမႈေတြဟာေပါင္းဆုံၿပီးမွ
မဟာေပါက္ကြဲမႈႀကီးျဖစ္လာတာပါ။
ဒုတိယကမာၻစစ္အေၾကာင္း ႐ိုက္ျပထားတဲ့
႐ုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ The Immitation Gameလို
Dunkrikလို Saving Leningradလို
Darkest Hoursတို႔လို ျဖစ္ရပ္မွန္‌
အေျချပဳကားေကာင္းေတြရွိပါတယ္။
အဲ့ဒီ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲကျဖစ္ရပ္ကေလးေတြ အကုန္
စုေပါင္းၿပီးမွ ဂ်ာမနီနဲ႔ မဟာမိတ္ေတြကို ႏိုင္ခဲ့တာပါပဲ။

1940မွာ ဂ်ာမနီေတြဟာ ပိုလန္ ဒိန္းမတ္ ေနာ္ေဝး
ဘယ္ဂ်ီယမ္တို႔ကိုသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံက
Dunkrikၿမိဳ႕ကို ဝိုင္ထားၾကတယ္။ ၿဗိတန္ေတြဟာ
ဂ်ာမန္ေတြကိုခုခံဖို႔ တပ္တစ္တပ္ပဲထားၿပီး
အျပင္းအထန္ဆုတ္ခ‌ြာခဲ့ရတယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းက
ဒီအခ်ိန္မွာပါပဲ။ ၿဗိတိန္ေရွ႕ေျပးတပ္ဖြဲ႕ဟာ
ျပင္သစ္နယ္စပ္မွာ ကတုတ္က်င္းခို ေစာင့္ဆိုင္းေနရာက
တပ္ဆုတ္လာတဲ့ ျဖစ္ရပ္ ေနာက္ကြယ္ကို
ညဏ္ကြန႔္ျမဴး႐ိုက္ျပထားတာပါ။

ျပင္သစ္နယ္စပ္ကေန Dunkrikကိုတပ္ဆုတ္ရမယ့္
လမ္းမွာ ၿဗိတန္တပ္သားႏွစ္ေယာက္အဖမ္းခံရတာကေန
ဒီဇာတ္လမ္းကို အစျပဳထားတယ္။‌ဒါေတာ့
ဘာမွမထူးဆန္းပါဘူး။ ထူးတာက အဲ့ဒီတပ္သား
ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ဟာ ကမာၻ႔ မစ္ဒယ္ဝိတ္
ခ်န္ပီယံ ဒန္နီ ဖန္နီဂန္ပါ။ဂ်ာမနီေတြမွာ တပ္မွာ
ဘယ္သူပါတယ္ဆိုတဲ့ စာရင္းအတိအက်ရွိေနေတာ့
ဒန္နီဟာ သူမဟုတ္ပါဘူးလည္း ျငင္းမရပါဘူး။
ကမာၻ႔မစ္ဒယ္ဝိတ္ခ်န္ပီယံကို မိထားတဲ့
ဂ်ာမနီေတြရဲ႕ ဆက္လုပ္မယ့္ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့
ရွင္းပါတယ္။ ဂ်ာမနီတပ္သားတစ္ေယာက္နဲ႔
ဒန္႔နီကိုထိုးခိုင္းၿပီး ဂ်ာမနီတစ္ေယာက္က
ကမာၻ႔ခ်န္ပီယံကိုႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး
ဂုဏ္သိကၡာကို တည္ေဆာက္ယူလိုက္ဖို႔ပါပဲ။
ဒန္နီ႔ကို မထိုးထိုးေအာင္ အရႈံးေပးေအာင္
နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ၾကားက
ဂ်ာမနီကိုမပို႔ခင္ သူတို႔လြတ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကတဲ့
အေၾကာင္းကိုပဲ ႐ိုက္ျပထားတာပါ။

ဇာတ္လမ္းဖြဲ႕စည္းပုံကေတာ့ Dunkrikနဲ႔
Inglorious Bastardsကို စပ္ထားတဲ့ပုံစံမ်ိဳးပါပဲ။
ၾကာခ်ိန္က တစ္နာရီခြဲမို႔ အရမ္းတိုတယ္ေတာ့‌
‌ေျပာရမယ္။ နာမည္ႀကီး ဘယ္သူမွမပါေပမယ့္
ဇာတ္အိမ္‌ေရာ သ႐ုပ္ေဆာင္ေရာ ဒါ႐ိုက္တာေရာ
အေတာ္ေျပျပစ္တဲ့အထဲပါတယ္။ Rating
ေကာင္းေပမယ့္ ေခါင္းခဲေစမယ့္ကားမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးၾကည့္လို႔ရတယ့္ ႐ုပ္ရွင္ပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ စစ္ပြဲတစ္ပြဲရဲ႕ ေအာင္ႏိုင္မႈဟာ
ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ
တပ္သားတစ္ေယာက္စီတိုင္းရဲ႕ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္နဲ႔
ခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ဆိုတာကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီး
ခံစားရေအာင္ေတာ့ ႐ိုက္ျပႏိုင္ခဲ့တယ္။